Zoeken in deze blog

woensdag 8 februari 2017

Ome Jan van de Heilige Geestweg


Ome Jan(1874), een nazaat uit het met dertien kinderen gezegende huwelijk van het echtpaarVerhoeven-van Wees en was als zodanig de broer van opa Pieter Verhoeven(1862) en van tante Jansie Verhoeven(1866) uit de Kerkstraat.  Uitzonderlijk dat ik mij al deze familieleden van zo lang geleden nog zó voor de geest kan halen (wonder van het menselijk geheugen). Al weer 8 jaar geleden verscheen in de blog Noordwijkse Huizen de aflevering over ome Jan Verhoeven.......zijn er meer mensen met een verhaal over deze ---vrijbuiter---- oudoom??? Thanks for the memory........

 Hij was gehuisvest in een eenvoudig woninkje aan de Heilige Geestweg.  De straat , onderdeel van de zo genoemde "Pijpenbuurt", toont een zonovergoten laantje, een romantisch dorpsgezicht. Langzamerhand raken de huisjes in verval en komt er een bordje op met "Onbewoonbaar Verklaarde Woning". Tot tenslotte in 1972 de 'Residentie'van ome Jan en de tegenovergelegen gelegen panden met de grond gelijkworden gemaakt. Het interieur van de afbraakwoninkjes vormen een ontroerende illustratie verbonden met het leven van deze 'vrijbuiter'. Ontdek zelf; een klomp met een zeiltje, een volle krantenhanger, een petroleumstelletje, een kacheltje, koffiebus, een groenterasp ...en vele andere waardevolle zaken....een lantaarn en een glanzende beker.....een zwijgend eerbetoon aan deze meester verteller......dank voor de herinnering.


Ome Jan van De Heilige Geestweg

Zou u het tweede deurtje vanaf de linkerkant binnengaan dan stond u midden in het huisje van Ome Jan (1874-1958), broer van de Opa van 'Noordwijkse Huizen' en kruidenzoeker van beroep. Door de voordeur naar binnen dat deed niemand uitgezonderd de Pastoor. Achterom, en geen deur zat op slot. Achterom kwam je in het hart van het huis, klompehok annex keukentje. Een pomp voor vers water en een altijd brandend petroleumstelletje. Daarop het zachtjes stoom sissende keteltje met water.

Dan mochten wij achterneefjes en achternichtjes ons rond de stoel van Oom verzamelen en luisteren. Naar zijn spannende verhalen. Over planten en dieren, vogels en vossenstreken, de duinen en andere avonturen van de natuur. Ome Jan kende ze allemaal. Als goede raad bij het afscheid riep hij ons na: "En zeg maar dat Oome Jan je werken geleerd heeft!", maar dat was misschien nu juist wel zijn zwakke plek want als we die regel thuis herriepen, klonk er een smakelijk gelach met.....nou dan kom je er wel!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten