Echt iets voor tante Leni. Altijd wat natuurlijk. Veel van alle hobby's die er bij ons in huis een leven kregen komen van een beschadigd voorwerp vandaan, want zoals lieve tante erbij vertelde- tijdens de overhandiging- als het onbeschadigd was, was het voor haar dochter Agnes.
Haar eerstgeborene, een zoontje was dood ter wereld gekomen. Haar daarna geboren dochter , tenslotte enig gebleven kind, werd door tante Leni heel erg door haar in de watten gelegd en iets aan haar geven wat dat niet voor meer dan 100 procent in orde was.....totaal ondenkbaar, Haar dochter, zo dacht tante, wilde geen beschadigd stuk, maar voor ons gezin was het opnieuw best fijn om het te krijgen Tante's grootste hobby was werken. En stiekem weg heeft mij ze daarmee ook wel een beetje besmet. Dus tot slot. Het schattige ventje op haar schoot is het kleinkind van haar jongste zus, die helaas te jong was overleden om zelf nog met het jongetje te kunnen knuffelen. Maar kijk eens naar de achtergrond! Een prachtig gepoetste koperen lamp gestald op de boekenkast in de mooie zonnige voorkamer van "My Fathers House". Pas weer van de zolder gehaald en weer tot nieuw gepoetst door mijn zus. En kijk eens hoe mooi het licht een prachtige weerschijn geeft op de "(H)ONDJES". Daarom ook vandaag nog heel hartelijk herinnerd. 1901-1977. Op de 18e februari.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten