Op een wat on-zonnig startende zondagmorgen, hartje zomer in het jaar 2016, doet een schoolplaat met een afbeelding van de oude Maashaven in Rotterdam met verlangen naar zee en verten. Laat mij maar varen...op weg zijn naar een lokkende toekomst, wie reist met me mee? Het jaar 1953. Net zo lang gezeurd tot het eindelijk mocht. In de grote vakantie logeren bij tante Riek, in de woning boven de slagerij aan de Maashaven, 's-morgens voor dag en dauw op, voor een gratis lift met een aangetrouwde neef richting Meelfabriek. Tante kwam me ophalen........te voet. Mee door de spiegelwit gepoetste winkel waar oom Theo me vriendelijk wuivend met het vlijmscherp glanzende slagersmes in de hand, hartelijk welkom heette. De trap op naar boven......het logeren was begonnen. Het zicht op een herhaling van de logeerpartij deed ik te niet, door eventjes zelf én onaangekondigd, een wandelingetje te maken naar het straatje met de mooie winkeletalages die ik tijdens onze ophaalwandeling, jammer genoeg had moeten overslaan. Tante maakte al snel heel duidelijk dat de Maashaven deel van een wereldstad was dan de badplaats Noordwijk. De volgende dag vertrok ik onder begeleiding van een ander familielid weer richting de ouderlijk huis......maar de haven bleef trekken.
Mooie foto's mijn Rotterdamse tante Riek. Wie er op de foto stonden? Op zoek naar de dame, waarvan werd gezegd dat zij de moeder is van het jongetje waarvan tante Riek als kindermeisje in dienst was en oom Theo als chauffeur dienst deed in dezelfde familie.....nog ver voor de tijd van hun huwelijk en slagerij bestaan.........weet u wie het zijn......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten