Tsja, en dan ben je plotseling 80. Ook nog in een ziekenhuisbed. Waar, het moet gezegd, de verzorging optimaal is. Kiest u een gebakje, mevrouw! De gehele kamer is opgesierd met vlaggen en foto's. Al het personeel zingt mij toe: Lang zal ze leven...........ik bedoel maar, in betere handen kun je niet zijn,  neef Jeroen en vrouw met de gebakschoteltjes én vorkjes en taart van zijn moeder + zaliger receptuur,  komt wat later, één groot feest. Ja, er zijn door een stomme val wat beperkingen aan de viering, maar het komt goed. Hoop ik. Dat is dan een prachtig geschenk voor mijn verjaardag!!!!

Geboren te Leiden, 25 juni 1943

 Ik ben zo uitermate tevreden over mijn ouders!

Hoezo ? Zult u mij vragen. Nou, zal ik u antwoorden, gewoon om alles!. Ze zijn zo perfect! Het begon al met het moment van mijn geboorte. Zij zullen mij -ik heb het ze nooit kunnen vragen- hebben gepland voor 21 juni om middernacht.  Dat is naar mijn mening het meest ultieme moment om geboren te mogen worden. De langste dag om feest te vieren, de kortste nacht om door te zakken en een zonnige zomer in het verschiet. Goed, het is 25 juni geworden, maar dat zal wel weer mijn eigen schuld zijn geweest. Gebrek aan karakter. No even wachten, nog even kijken wat de mogelijkheden zijn, nog even de zaken op een rijtje zetten, tot, uiteindelijk, elk uitstel onmogelijk is.

Dat Leiden mijn geboorteplaats werd, in plaats van mijn geliefde Noordwijk, is ook eigen schuld! Had ik niet zelf voor complicaties moeten zorgen: dan hadden mijn moeder en ik gewoon gezellig thuis kunnen blijven en hadden wij Leiden en het ziekenhuis links laten liggen.

Het oorlogsjaar dan? zult u voorzichtig wagen de perfectie aan te tasten? Nee, ook prima! Juist het ontbreken van basisbenodigdheden als voedsel en warmte voor zowel lichaam als geest ontwikkelden in mijn latere leven de zucht naar kennis en romantiek en een niet te verzadigen honger naar mooie en lekkere dingen.

Gewicht en lengte dan? Meten u blikken mij geringschattend. Het volmaakte evenwicht toon ik u! Van alles te veel, van alles te weinig. En het gezin dan, broers en zusters? Van ieder EEN, meer soorten zijn er niet.

Rijkdom? Armen vol liefde en zakken vol goede zorg! Kwaliteit! Perfect? OPTIMAAL PERFECT!

En door een waas van herinnering bekijk ik een oude vergeelde foto waarop zij staan. MIJN VADER en MIJN MOEDER. Zo stralend. Hun huwelijksdag. Feest en bloemen. Een dag vol beloften. Opeens valt het gemis weg, geeft het niet meer dat ze zo jong al zijn gestorven. het is of ik ze hoor zingen in het Engelenkoor.

Lang zal ze leven, lang zal ze leven!

Vandaag is mijn geboortedag. Feest en bloemen. Hun belofte aan mij is ingelost. Lang zullen ze leven . In de gloria.

april 1993, Noordwijk. MVV